مرحله اول: شما خجالت نمی‌کشی اومدی ثبت‌نام یارانه؟ آخه 45هزار و 500تومن ارزشی داره که ازش انصراف نمی‌دی؟
مرحله دوم: واقعا که عجب رویی داری شما! مگه ندیدی فتیله‌ای‌ها از یارانه‌شون انصراف دادن؟ مگه زیرنویس‌های تلویزیون رو نخوندی؟ مگه شکوفایی اقتصادی کشور برات مهم نیست؟ لااقل به حرف زن چینی ارسطو در سریال پایتخت توجه می‌کردی و وارد این مرحله نمی‌شدی.

حالا که این‌طور شد، این‌قدر این مراحل رو کش می‌دیم که وسط‌هاش لنگر یک کشتی بیفته روی کابل اینترنت و نتونی کامل ثبت‌نام کنی. چیه؟ هنوز از گرفتن یارانه منصرف نشدی؟
مرحله سوم: اصلا ازت توقع نداشتم به مرحله سوم بیای. انگار زبان درخواست و خواهش برای شما کاربرد نداره. از اینجا به بعدش باهات شوخی ندارم. هرچی درآمد داری، باید بنویسی.
ببین، به من می‌گن «سایت رفاهی دات‌آی‌آر.» من زنت نیستم که بخوای منو بپیچونی و بگی ندارم و حساب بانکیم خالیه. آمارت رو اساسی دارم. می‌خوای بگم الان توی جیب اون کت آبیت که روی چوب لباسیه، چند هزار تومن داری؟ به نقع خودته از گرفتن یارانه انصراف بدی و به مرحله چهارم نری.
مرحله چهارم: نه، انگار راستی‌راستی می‌خوای یارانه بگیری. یارانه‌ای نشونت بدم که خودت کیف کنی. خب، نگفتی چقدر درآمد داری... خب، این 700تومن که هیچی. شغل دومت رو بگو‌... یعنی چی شغل دوم نداری؟ مگه می‌شه؟ من سایت رفاهی هستم، بچه که نیستم.
مرحله پنجم: خودت خواستی. فردا نگی چرا این‌طور شد.... ببین، هرچقدر پول توی بانک‌ها داری، برامون بنویس. اگه زمین و ماشین هم داری، بنویس. طلاهای زنت و سکه‌هایی که قایم کردی رو هم فراموش نکن.
البته ما آمار همه این‌ها رو داریم، منتها می‌خوایم امتحانت کنیم، ببینیم چقدر انسان راستگویی هستی. اگه راستشو بگی، بعدا به جای یارانه، بهت خدمات می‌دیم ولی اگه یارانه بگیری، به خدمتت می‌رسیم.
مرحله آخر: امیدوارم هرچی یارانه گرفتی، خرج دوادکترت بشه. خیلی نامردی که بی‌خیال دریافت یارانه نشدی. حالا اگه هنوزم تصمیمت عوض نشده، دکمه «تایید» رو بزن تا هم ثبت‌نامت تکمیل بشه و هم یکم ویروس به رایانه‌ات منتقل کنم تا لااقل دلم خنک بشه!
مهرداد صدقی 

منبع: روزنامه شهرآرا